Sappho's project en ander nieuws

Requiem for My Friend is gecomponeerd door Zbigniew Preisner, een Poolse componist van filmmuziek. 

In 1998 ging Requiem for My Friend, Preisners eerste grootschalige werk dat niet voor film was geschreven, in première. Het was oorspronkelijk bedoeld als een verhalend werk geschreven door Krzysztof Piesiewicz en geregisseerd door Kieślowski, maar het werd een gedenkteken voor Kieślowski na de dood van de regisseur in maart 1996.

De Lacrimosa uit dit Requiem komt voor in Terrence Malicks The Tree of Life. De Dies Irae uit dit Requiem verschijnt in de film La Grande Bellezza, geregisseerd door Paolo Sorrentino en in het tweede seizoen van de televisieserie The Crown.

De stijl van Preisner op het album is romantisch en melodieus, beïnvloed door Jean Sibelius.

De Misa Criolla is vooral een voorbeeld van de juiste muziek op het juiste moment. En dat terwijl de kiemcel voor het werk teruggaat naar 1952. In die tijd was Ariel Ramírez een arme muziekstudent die nagenoeg zonder geld door Europa reisde om het publiek in kleine zaaltjes kennis te laten maken met de kracht en de uniciteit van de Zuid-Amerikaanse ritmes.

Toen het Vaticaans Concilie in 1963 besloot dat voortaan naast het Latijn ook de landstaal toegestaan was bij de katholieke eredienst, voelde Ramírez het juk van de Latijnse taal van zich af vallen en schreef als een van de eersten een katholieke mis in het Spaans. Dat hij daarbij ook gebruik maakte van de invloed van veel Argentijnse volksmuziek, maakte het werk echt bijzonder.

Om zijn reis naar Europa te gedenken droeg de componist het werk op aan zijn Europese vrienden. De Misa Criolla is niet alleen een religieus werk, maar ook een manifest van verbinding, van acceptatie van de vele invloeden en kleuren die uiteindelijk de eigenheid en eenheid van een land, een volk bepalen.

En precies dat maakt de Misa Criolla ook vandaag de dag nog zeer noodzakelijk en actueel.

The Armed Man is een mis van de Welshe componist Karl Jenkins, met als ondertitel "A Mass for Peace".

Het stuk werd gemaakt in opdracht van het Royal Armouries Museum for the Millennium-vieringen, ter gelegenheid van de verhuizing van het museum van Londen naar Leeds. En het was opgedragen aan slachtoffers van de Kosovo-crisis.

The Armed Man brengt de groeiende dreiging van een afdaling in oorlog in kaart, afgewisseld met momenten van bezinning; toont het stuk de verschrikkingen die oorlog met zich meebrengt en eindigt het met de hoop op vrede in een nieuw millennium, wanneer “verdriet, pijn en dood overwonnen kunnen worden.”