Projectkoor Sappho werkt in 2025 mee aan een speciale uitvoering in het kader van 80 jaar bevrijding.

In juli 1945 gaf de Koninklijke zangvereniging Sappho o.l.v. Gerard Boedijn een speciaal bevrijdingsconcert. Voor dit concert componeerde Gerad Boedijn het werk "Mijn Lant, wil niet meer treuren ..." voor gemengd koor en orkest. De tekst van dit stuk komt van de Vlaamse dichter Hendrik Isaak, die dit gedicht schreef in 1495. 

In samenwerking met het comité 40-45 Hoorn zal projectkoor Sappho in 2025 opnieuw meewerken aan een bevrijdingsconcert.

Voor dit concert zal de Hoornse trompettist, componist, dirigent Wouter Hakhoff een nieuw stuk componeren voor gemengd koor en orkest.

Projectkoor Sappho verheugt zich erop dat Wouter Hakhoff bereid is dit project én dat van 2023-2024 te dirigeren. 

Waarom draagt een koor dat is opgericht als zangvereniging voor mannen de naam van een Griekse dichteres die hartstochtelijke verzen wijdde aan meisjes? De vraag waarom dit koor al zo lang “Sappho” heet, intrigeert nog steeds.

Liedertafel Sappho
Zijn de mannen die in 1851 aan de basis staan van de Liedertafel Sappho in hoge mate geïnteresseerd in de enige grote dichteres die de oude Grieken voortbrachten?
Op 3 juli 1851 richt de Hoornse ‘stadsmuziekmeester’ H.A. Meijroos met twaalf anderen Sappho op. En samen met de ‘kranige’ voorzitter mr C.A. Duker, die de naam Sappho bedenkt, legt hij een hecht fundament voor de eerste jaren. Het is een tijd van ‘vele vermakelijkheden’ maar ook van ‘sociale strevingen.' De oprichters van Sappho zijn welgestelde lieden. Het muziekleven draagt een typisch negentiende-eeuws sociëteitskarakter en is voorbehouden aan de gegoede burgerij.

Heinrich Friedrich Utermöhlen

Onder leiding van Heinrich Friedrich Utermöhlen gaat de geschiedenis van Sappho voort. Vanaf 1863 zet deze directeur zich 37 jaar lang voor de vereniging in. Utermöhlen zit als een spin in het web van het Hoornse muziekleven.
De naam ‘Liedertafel Sappho’ verandert in 1877 in ‘Mannenzang- en Orkestvereeniging Sappho’.
In 1892 wordt de vereniging opengesteld voor vrouwen. Er treden 31 dames toe. Sappho heeft nu naast een afdeling Mannenkoor een afdeling Gemengd koor. Dit biedt veel meer mogelijkheden voor het repertoire.
Het liberale Sappho blijft een toonaangevende muziekvereniging. Het wordt wel ‘de moeder van het Hoornse muziekleven’ genoemd. 
Gerard Boedijn
Als geen andere dirigent drukt Boedijn, gedurende 24 jaar, zijn stempel op Sappho. Hij leidt de vereniging jarenlang met enthousiasme en elan. Denkt ook aan de toekomst van het koor en zet zich in voor de kinderzangklassen. Het koor maakt een periode door van grote bloei. 
Koninklijke Zang- en Orkestvereeniging Sappho
In 1931 ontvangt de Zang- en Orkestvereeniging Sappho het predikaat ‘koninklijk’. De afdeling Orkest is echter spoedig niet langer levensvatbaar en Sappho gaat door als Koninklijke Zangvereniging Sappho.
Frans Schouten
Onder zijn leiding beleeft het koor een artistieke opleving. 
Arnold Bakker
In 2011 viert de “Koninklijke Zangvereniging Sappho” haar 160-jarig bestaan onder leiding van Arnold Bakker. Op 16 november 2014 neemt Sappho afscheid van Arnold Bakker met een groot concert met het Requiem van Mozart en Te Deum van Richter.
Joep van der Oord neemt het stokje van Arnold Bakker vanaf december 2014 over.

Projectkoor

In 2019 gaat Sappho verder als projectkoor. Kijk voor informatie over de nieuwste plannen op de projectpagina. 

Op 2 april 2023 sluit Joep van der Oord zijn muzikale loopbaan af met een concert waarin Sappho diverse werken ten gehore brengt, waaronder het Requiem van Gabriel Fauré. Sappho is Joep van der Oord dankbaar voor zijn inzet en flexibiliteit waarmee hij de overgang van zang- naar projectkoor heeft vormgegeven. 

Wouter Hakhoff

Projectkoor Sappho verheugt zich erop dat Wouter Hakhoff tevens bereid is het volgende project te dirigeren en in aanloop naar dit project ook het project van 2023-2024 te dirigeren. 

Wil je meer weten over de geschiedenis van Sappho? 

Klik dan op: https://www.oudhoorn.nl/kwartaalblad/pdf/oud_hoorn_2011_4.pdf 

en scrol naar pagina 42. Met dank aan Hein Schneiders en de vereniging Oud Hoorn.